10 tłumaczeń, dlaczego dziś nie biegasz

Bo jest brzydka pogoda. 

Sprawdzałeś nawet biomet – niekorzystny. Termometr wskazuje zaledwie 7 stopni. Prognozy pogody dla biegaczy też jednogłośnie twierdzą, że nie powinieneś dzisiaj biegać. Jeszcze się przeziębisz i jutro też nie pójdziesz biegać – i tak oto cały plan modelowania sylwetki przed sezonem letnim poszedłby kopulować. A do tego przecież nie możesz dopuścić!

Bo masz zakwasy. 

To jest dopiero powód! Jak masz niby biegać z zakwasami?! Bez przesady… Jeśli masz zakwasy, to znaczy, że wczoraj biegałeś, więc nie jest z tobą tak źle. Zrobisz sobie dzień regeneracji i jutro już ruszasz pełną parą (to nic, że jednym ze sposobów na pozbycie się zakwasów jest ruch)!

Bo dziś masz masę rzeczy do zrobienia. 

O, tak… siku, śniadanie, mycie włosów, mycie zębów... w końcu uczelnia. Nie mówiąc już o tym, że musisz jechać na drugi koniec miasta, żeby odebrać zamówienie – specjalne słuchawki dla biegaczy. Kiedy już będziesz je mieć, bieganie będzie pięć razy przyjemniejsze i odtąd już na pewno będziesz przestrzegać zdrowego stylu życia. Ach, gdyby tak doba mogła trwać to PÓŁ GODZINY dłużej...

Bo nie masz ubrań. 

Koszulka z wczoraj jeszcze nie zdążyła wyschnąć i nie masz takiej nadającej się do biegania. A t-shirtu za dużego o trzy rozmiary nie włożysz, bo nikt nie uwierzy, że w przeciągu 2km zrzuciłeś tyle kilogramów. Niewzruszony argumentem o tym, że do południa ubrania będą suchutkie, a złej baletnicy przeszkadza rąbek u spódnicy odkładasz bieganie na następny dzień.

Bo jest smog. 

Jeśli mieszkasz w Krakowie, masz niemal permanentne wytłumaczenie, dlaczego zrezygnowałeś z biegania. I o ile jest to prawdziwy powód (bo bardzo byś chciał, ale boisz się, że bieganie na zanieczyszczonym powietrzu prędzej ci zaszkodzi, niż pomoże) znajdziesz sobie inną formę ruchu, która nie wymaga przebywania na świeżym powietrzu. Jeśli natomiast nawet jej nie szukasz, smog jest tu tylko tanią wymówką.

Bo woda się skończyła. 

Serio! Brak wody jest dla niektórych wystarczającym powodem, by dziś porzucić pomysł o bieganiu. Ty też uznałbyś, że bez wody daleko nie dobiegniesz. Sklep masz co prawda tuż za rogiem, ale bez butelki wody znaczysz tyle, co nowa X6 bez paliwa. Ona nie ruszy i ty też nie. Do końca dnia nie możesz wyjść z podziwu, że wstałeś z łóżka i dotarłeś do lodówki.

Bo wkurzają cię klucze. 

Taki powód podała jedna z czytelniczek tego bloga. Co prawda nie wiadomo, czy przez dzwoniące w kieszeni klucze całkiem zrezygnowała z biegania, ale przypuszczam, że każdy, kto bardzo nie chce biegać mógłby uczynić z tego siłę sprawczą, przez którą od rana do południa leży w łóżku z laptopem.

Bo będziesz głupio wyglądać. 

Gdyby jeszcze w pobliżu twojego osiedla były jakieś ścieżki dla biegaczy… tymczasem jedyne miejsca, w których możesz się poruszać to uczęszczane drogi i chodniki. Wszyscy będą na ciebie patrzeć. Dla ludzi każdy, kto biega jest sensacją większą, niż wypadek na skrzyżowaniu. Schodzą się w skupiska tak, że niekiedy nawet nie da się przebiec, robią zdjęcia smartfonami i chcą zamienić parę słów, ewentualnie – ci bardziej dyskretni – oglądają za tobą i dyskutują nawzajem, bo jesteś spocony, chcą wiedzieć jakie buty masz na sobie i patrząc na ciebie próbują obliczyć, ile kilogramów powinieneś zgubić.

Bo pobiegam wieczorem. 

Ok, poczekamy do wieczora i zobaczymy, co wtedy powiesz.

Bo jestem zmęczony/boli mnie głowa/noga/paluszek. 

Mimo, że to zmęczenie/ten ból nie przeszkadza ci w chodzeniu, w zakładaniu butów na wysokim obcasie i w rutynowych czynnościach, kiedy przychodzi czas na okrążenie osiedla, nagle tak cię napiernicza, że zastanawiasz się, czy nie wziąć Apapu, albo najlepiej od razu nie wezwać karetki. Zrobisz bowiem wszystko, żeby sam sobie uwierzyć.

Ale o co mi chodzi?

Nie ukrywam, że sama parę razy miałam chwile, w których jak nigdy przemawiały do mnie powyższe powody. Ta notka to nic innego, jak spis rzeczy, które powinny jeszcze bardziej zmotywować mnie i ciebie do biegania. Jeśli kiedykolwiek zdarzy ci się moment słabości, zajrzyj tutaj i znajdź pośród tych wszystkich usprawiedliwień swoje własne. Mokre spodenki, albo brak butelki z wodą to może być znak, że podświadomie działasz tak, by następnego dnia znów opuścić zajęcia z biegania (bo nie wypierzesz spodenek wcześniej, tylko późnym wieczorem i „przypadkiem” zapomnisz kupić nową zgrzewkę wody). Nieładnie.

Pamiętaj, że nie ma nic przyjemniejszego, niż uczucie, że pokonało te kilka kilometrów mimo wszelkich trudności. A tą największą jest po prostu założenie butów do biegania i wyjście z domu.

A wy? Jak się tłumaczycie sami przed sobą? Może macie jakieś bardziej genialne argumenty? Nadal w nie wierzycie? Dołóżcie swoje 3 grosze tak, by każdy kto tu zajrzy mógł łatwo rozpoznać prawdziwy powód od wymówki. Komentarze należą do was :).