Naleśniory, które poprawiają humory!

Dawno nie było żadnego przepisu... Tak się złożyło, że dom ostatnio traktuję jak hotel, bo wolę nieść ludziom wiosnę, jak przystało na jask-olkę. Dlatego częściej robię bardziej coś do żarcia niż do jedzenia i teraz każda dłuższa chwila spędzona w kuchni to okazja do uczczenia tego jakimś przepysznym posiłkiem i zrobienia z tego materiału na notkę.

Dzisiejsze danie to naleśniki, bo mam na nie fazę. O dwóch naleśnikarniach tutaj już pisałam, przejrzałam internet w poszukiwaniu naleśnikarni przynajmniej choć trochę tak dobrej jak Fanaberia w Gdyni, ale z przykrością muszę stwierdzić, że nie idzie się doszukać w Krakowie czegoś w podobie. Dlatego dopóki sama nie otworzę jakiejś naleśnikarni, to naleśniki wg Aleksandry można zjeść tylko u mnie w domu, ewentualnie skorzystać z przepisu:

Porcja dla 2-4 osób, ok. 7 naleśników

Składniki:

CIASTO NALEŚNIKOWE:

3 jajca
1,5 szklanki mąki pszennej
1 szklanka mleka (0,5%)
1 szklanka wody mineralnej niegazowanej
sól, pieprz czarny i ziołowy
przyprawa bazylia
sól czosnkowa, najlepiej z kopalni w Wieliczce (hie hie hie, tego nie macie)
olej roślinny





SOS:
2 łyżki sosu Tikka Masala, polecam ten od Patak's
2 łyżki jogurtu greckiego
kilka listków rukoli

NADZIENIE:
0,3 kg piersi z kurczaka
kukurydza, groszek - z puszki
1 pomidor
5 pieczarek

Przygotowanie:

NALEŚNIKI:
Przygotować masę naleśnikową mieszając energicznie składniki tak, by nie pozostawić żadnych grudek. Dosypać przyprawy wedle uznania, ja dodałam dosłownie po szczypcie każdej z nich.
Usmażyć naleśniki, każdego na dosłownie kropelce oleju i odstawić je na kilka chwil.

NADZIENIE:

Następnie podsmażyć pokrojonego na kawałeczki kurczaka, gdy będzie już prawie gotowy, dorzucić pokrojone wg uznania pieczarki, pomidora, kukurydzę i groszek i chwilkę smażyć. BEZ GRAMA OLEJU, na beztłuszczowej patelni albo podlewając odrobiną wody, względnie: jedno i drugie.

SOS:
Do miseczki wlać sos i jogurt w podanej wyżej ilości, dorzucić listki rukoli i wszystko wymieszać.

Posmarować sosem każdy naleśnik, następnie na połowie rozłożyć nadzienie (taką ilość, by naleśnik był treściwy, ale żeby jednak się nie rozpadał). Następnie złożyć naleśnika na pół i jeszcze raz na pół. Ewentualnie zwinąć w rulonik, jak kto woli.

Mmmm, pyszne byli. I jednak M. mnie nie docenił: zjadłam tylko jednego, a skręcałam się z żalu, oj skręcałam... Ale mimo, że zjadłam jednego naleśniora to i tak miałam po nim jeszcze lepszego humora. Tym bardziej, że zostało trochę na jutro ;)
Smacznego i wam życzę!