Krakowskie dziewczyny.

Że Kraków to dziwne miejsce, to już wiadomo, bo pisałam o tym całkiem niedawno. Zauważyć to może najprędzej ten, kto nie mieszka tu od zawsze i rzeczy, które tutaj spotyka nie są jego codziennością. Fakt, że część zjawisk spotkasz w innych, większych miastach, ale chyba tylko Kraków jest w stanie zmobilizować do całkowitej zmiany stylu życia.

Przykładowo, w swojej rodzinnej miejscowości, której nazwy nikt nie zna od czasu do czasu przemieszczałaś się rowerem. Zwykłym rowerem górskim, w zwykłym, wygodnym wdzianku. W sumie nie pamiętasz, jak byłaś wtedy ubrana. Zresztą i tak nie robiłaś tego zbyt często, bo odległości do pokonania były tak małe, że nie opylało się specjalnie na tę okoliczność wyciągać jednośladu z piwnicy, potem jeszcze czyścić z kurzu i pompować opony.

Ale w Krakowie to co innego. Z okazji przeprowadzki zainwestowałaś w bardziej stylowy rower retro. Do mieszkania, które wynajmujesz musi przynależeć piwnica, w ostateczności przypinasz go do jakiegoś znaku drogowego. Jeździsz na nim nawet do okolicznego Kefirka po bułki, które oczywiście wkładasz do wiklinowego koszyczka przyozdobionego kwiatuszkami. Na szprychach twojego czaderskiego pojazdu brzęczą koraliki, na tylne koło założyłaś jakąś ozdobną siatkę, na nogach masz brązowe, schodzone trzewiki, grube rajtuzy, oprócz tego obowiązkowo za duży sweter w obciachowy wzorek, spódnica za kolano i potargane przez wiatr włosy. Pedałując, patrzysz w dal i uśmiechasz się do siebie, bo życie jest piękne. Ale tylko z perspektywy siodełka. Jesteś prawdziwą miejską dziewczyną i dlatego tak bardzo się z ciebie śmieję, kiedy mijasz mnie ty, albo jedna z podobnych tobie, prawdziwych miejskich dziewczyn, które myślą, że są "nietuzinkowe".

Kolejną rzeczą, która czyni cię prawowitą mieszkanką Krakowa jest częste przebywanie na Kazimierzu. Żeby pasować do tego miejsca, specjalnie wskakujesz w pomięte i powyciągane szmatki z lumpeksu. Siadasz przy stoliku, w jak najbardziej widocznym dla przechodniów miejscu, zamawiasz herbatę i prezentujesz wszystkim, jak wygląda krakowski styl życia. Idealnie wpasowujesz się w uroczy klimat Krakowa.

Jeśli akurat porzucasz rower, bo ktoś w ramach akcji „popsuj rower hipsterowi” poprzebijał ci dętkę, idziesz do tramwaju. Ale skoro już jesteś do tego zmuszona, to nie obejdzie się bez książki. Książka w tramwaju to dla ciebie rzecz ważniejsza, niż bilet. Patrzysz na skaczące literki i wcale nie zastanawiasz się, kto w tej chwili zerka na ciebie myśląc „oto prawdziwa romantyczka”. Czytasz ją nawet na stojąco, bo jak wiadomo, tramwaj to nie środek transportu, a idealna czytelnia. Niestraszny ci hałas i potrącający cię co chwilę pasażerowie.

A skoro już o czytelniach mowa, to kolejnym miejscem idealnym do czytania jest podłoga w empiku. To nic, że wszystkie fotele są pozajmowane. To nic, że jest masę bibliotek, w których możesz wypożyczyć książkę. Problem w tym, że one nie są empikami. Liczysz, że to właśnie tam spotkasz miłość swojego życia. W prawdziwie krakowskim stylu.

Poza tym nie chodzisz na imprezy. A już na pewno nie na takie, na których można się dobrze bawić. No chyba, że siedzenie na niewygodnym krześle podczas wieczorku poetyckiego jest dla ciebie dobrą zabawą. Kochasz wernisaże, wystawy, darmowe spektakle i wszystko to, co potwierdza, że Kraków to miasto artystów.

Nie korzystasz z internetu. Może to i lepiej, bo tego nie przeczytasz i nie ujrzysz swojej własnej karykatury. Być może właśnie w tej chwili, jadąc tramwajem pomijasz któryś istotny szczegół, który wymieniłam. Ale nic się nie stało. Z pewnością za chwilę wymyślisz kolejne dziwactwo, dzięki któremu nadrobisz niedociągnięcia. Np. włożysz dwie różne skarpetki, że niby przez przypadek.

Tak, opisane tu obrazki są podsumowaniem moich obserwacji. No dobra, może trochę znam je z autopsji. Presja jest tak duża, że sama aspiruję do bycia prawdziwą Krakuską, tylko jakoś mi to nie wychodzi...