Przepis na dobry polski serial

Jak zrobić dobry polski serial? (spoiler!!)

Nakręcić go w Warszawie, czyli w drugim najlepszym polskim mieście, wielkością zbliżonym do Nowego Jorku. Pokazać jego najładniejsze miejsca i sprawić wrażenie, że są tam tylko drapacze chmur.

Ograniczyć do minimum występowanie w nim małych dzieci, które przecież tylko sprawiają problemy. Jeśli już pokazywać dziecko, to niech nie ryczy i udaje, że go nie ma, a jak coś, to każdy się nim chętnie zajmie – nawet starsza siostra (nieważne że ma w planach spotkać się z chłopakiem).

Pokazać ludzi inspirujących, którzy podnoszą się po każdej porażce, mają marzenia i energię do tego, by je spełniać. I przyjaciół, którzy ich wspierają, ciągle wokół nich skacząc.

Jedno słowo: food porn. (i niech będzie, że nie umiem liczyć)

Wyeksponować wątek dwojga ludzi sukcesu, którzy za nic nie mogą się dotrzeć, a mimo to kochają się i są śmieszniejsi od wszystkich pozostałych bohaterów – razem wziętych.

Nieco nagiąć rzeczywistość i pokazać, że starsi ludzie wcale nie muszą spędzać reszty życia pierdząc w stołek w poczekalni u lekarza, a wręcz mogą przeżywać drugą młodość, kochać i szaleć.

Tak ułożyć scenariusz, żeby zło zawsze zmieniało się w dobro, a czarne charaktery w końcu się opamiętały, albo w ostateczności wyjechały do Niemiec. Bo tam jest miejsce złych i brzydkich ludzi.

Nie zwracać uwagi na to, że przeciętny Polak zna takie życie tylko z filmów i preferuje unhappy endy – hajtnąć ze sobą dwoje głównych bohaterów, co da mu kolejny powód do lamentowania, że znowu głupawy serial który udaje, że powstał w hameryce i który jest tak słodki, że aż się rzygać chce.

Dobre seriale kręci się na złość Polakom. Z rozmachem i tak, żeby im "opadły kokardy" z wrażenia.

Będę tęsknić za Przepisem na życie ;(.